و شاخص سه هر نظر از قبلي سيگاري و فعال سيگاري گروه دو در معنيداري و مثبت همبستگي نشد. ديده قبلي سيگاري شد.

ايران اسالمي جمهوري ارتش پزشكي علوم دانشگاه پژوهشي علمي مجله 1387 زمستان 243 تا 237 صفحات 4 شماره ششم سال مقاله تحقيقاتي نويسندگان نام پريودنتال بيماريهاي با سيگار مصرف رابطه 3 حسنزاده غالمعباس دكتر 2 آيرملو بهرام دكتر 1 ابريشمي محمدرضا دكتر * 87/11/26 مقاله: قبولی اعالم تاریخ 87/11/14 شده: اصالح مقاله دریافت تاریخ 87/11/5 وصول: اعالم تاریخ چكيده متناقضي گاه و متفاوت نتايج طرفی از است. جامعه سالمتي با مرتبط مشكالت از يكي دخانيات مصرف امروزه هدف: و سابقه لثهاي شاخصهاي بين رابطه تعيين مطالعه این هدف است. شده گزارش پريودنشيوم و نسوج روي بر سيگار مصرف اثر مورد در دانشگاه دندانپزشكي دانشكده به مراجعين در غيرسيگاري افراد و قبلي سيگاري فعال سيگاري افراد در پريودنتال شاخص و پالك است. 1386 سال در ري شهر ابوالفضل حضرت درمانگاه و بهشتي شهيد پزشكي علوم سيگار حاضر حال در كه نفر 30 )شاهد( سيگار مصرف سابقة بدون نفر 30 شامل نفر 90 تحليلي مطالعة يك در روشها: و مواد صورت به قبلي( )سيگاري ميگذشت آنها سيگار مصرف ترك تاريخ از سال يك حداقل كه نفر 30 و فعال( )سيگاري ميكشيدند همچنين و راست سمت در پايين فك و چپ سمت در باال فك اول پرمولر و سانترال دندانهاي شدند. انتخاب غيراحتمالي روش با پالك و لثهاي شاخصهاي گرفتند. قرار معاينه مورد چپ سمت در پايين فك و راست سمت در باال فك اول مولرهاي ضريب و Mann-whitney U Kruskal-wallis آزمونهاي با و تعيين نمونهها در Russell روش با پريودنتال شاخص و Loe & Silness گرديد. مقايسه گروه سه در Spearman همبستگي هب غيرسيگاري گروه در مقادير كمترين و فعال سيگاري گروه در پريودنتال و پالك لثهاي شاخصهاي مقادير بيشترين يافتهها: هر در معنيداري تفاوتهاي يكديگر با گروه سه مقايسه در داشتند. قرار گروه دو وسط حد در نيز قبلي سيگاري افراد رسيد. ثبت و فعال سيگاري افراد بين معنيداري تفاوتهاي پريودنتال و لثهاي شاخصهاي نظر از >P(. سه: )هر شد ديده شاخص سه ميزان و شاخص سه هر نظر از قبلي سيگاري و فعال سيگاري گروه دو در معنيداري و مثبت همبستگي نشد. ديده قبلي سيگاري شد. ديده سيگار مصرف بيماريها اين پيشرفت و شدت از آن ترك و بوده مرتبط پريودنشيوم بيماريهاي با سيگار استعمال ميداد نشان نتایج نتيجهگيري: دارد. همخواني زمينه اين در شده انجام مطالعات اغلب با كه ميكاهد پريودنتال شاخص لثهاي شاخص پالك شاخص سيگار کلیدی: كلمات مقدمه با مرتبط مشكالت از يكي به امروزه دخانيات و سيگار استعمال 27/9 كه طوري به است شده تبديل مختلف جوامع در سالمت قبال آنان درصد 23/3 و بوده سيگاري آمريكايي بالغين درصد افراد به نسبت سيگاري افراد شده داده نشان )1(. بودهاند سيگاري ميزان به همچنين و داشته ضعيفتري دهاني بهداشت غيرسيگاري ديگر طرف از )2(. ميزنند مسواك را خود دندانهاي كمتري اطراف نسوج و لثه بافتهاي روي بر سيگار اثر بررسي در مطالعات مسئول( )*نویسنده دندانپزشكي دانشكده پريودانتيكس گروه بهشتي شهيد پزشكي علوم دانشگاه تهران ایران استاديار 1 پريودانتيكس گروه دندانپزشكي دانشكده بهشتي شهيد پزشكي علوم دانشگاه تهران ایران استاد 2 دندانپزشک تهران ایران پزشکی علوم پژوهشگر 3

ايران اسالمي جمهوري ارتش پزشكي علوم دانشگاه پژوهشي علمي مجله 24 مسلسل شماره 1387 زمستان 4 شماره ششم سال 238 میدهد نشان تحقيقات برخي دادهاند نشان را متفاوتي نتايج دندان افراد در میکروبی پالك تجمع به پاسخ در التهاب پيشرفت که والتهابلثه )3 4( سيگارينسبتبهافرادغيرسيگاريكاهشيافته 5(. )6 است كمتر افراد اين در كردن پروب هنگام لثه خونريزي و و سيگاري افراد در لثه خونريزي نظر از تفاوتي ديگر مطالعات نتايج )2001( Wolff مطالعة 2(. 7 )8 ندادند نشان غيرسيگاري )9( داده نشان سيگاري افراد در سني مختلف گروههاي در متفاوتي خونريزي داد نشان )2003( Linden و Al-Wahadni مطالعة نتايج و )10(. است غيرسيگاري افراد از بيشتر سيگاري افراد در لثه از در را بدتري وضعيت سيگاري افراد پريودنشيوم وضعيت بررسي ميزان گرديده مشخص است داده نشان غيرسيگاري افراد با مقايسه Attachment ميزان )4 7 11 12 39 41( استخوان تحليل 39 41( پريودنتال پاكتهاي عمق )2 6 9 11 13 14( Loss دندانها لقي و 2( )13 دنداني فوركاي درگيري 2( 6 10 13 درافرادسيگاريبيشتربودهاست.همچنينبرخيمطالعات )4 14( استعمال كه آناني و سيگاري افراد در فوق شاخصهاي داده نشان اب )8 11(. دارد توجهي قابل تفاوتهاي كردهاند ترك را سيگار ارزيابي به كه )2000( همكاران و Bergstrom مطالعة حال اين بود پرداخته پريودنشيوم وضعيت بر دخانيات استعمال سالة 10 نكرده پيدا تغييري سيگار ترك با لثه از خونريزي ميزان داد نشان )7(. است گاها و پراكنده نتايج زمينه اين در شده انجام مطالعات مرور ضدونقيضيرادربررسياثراستعمالسيگارودخانياتبروضعيت لثهوپريودنشيومنشانميدهد.استعمالسيگارودخانياتبرخالف بر را شديدي و سريع فيزيكي و رواني اثرهاي كه مخدر مواد ساير مرور با و ندرت به را خود اثرهاي ميگذارد فرد جسم و روان روي و فردي آسيبهاي و خطرات به توجه بنابراين و داده نشان زمان تركيب به توجه با ديگر طرف از ميگردد. كمرنگتر آن اجتماعي استعمال معرض در افراد از زيادي درصد ما جامعه جوان نسبتا و طراحي با كه مطالعاتي همچنين دارند. قرار سيگار و دخانيات وضعيت بر سيگار استعمال اثر باشند توانسته مناسب متدولوژي شده يافت ندرت به بسنجد ايراني جمعيت در را افراد پريودنشيوم تعيين هدف با حاضر مطالعة موضوع اهميت به توجه با است. )شاخصهاي پريودنتال بيماريهاي و سيگار مصرف بين رابطه لثهاي پالكوشاخصپريودنتال(دربيمارانمراجعهكنندهبهبخش علوم دانشگاه دندانپزشكي دانشكدة تشخيص و دهان بيماريهاي شهر ابوالفضل حضرت درمانگاه همچنين و بهشتي شهيد پزشكي شد. انجام 1386 سال در ري روشها و مواد بر باليني معاينه و مصاحبه از استفاده با تحليلي صورت به مطالعه سالهمراجعهكنندهبهبخشبيماريهايدهانو رويبيماران 20-50 تشخيصدانشكدهدندانپزشكيدانشگاهعلومپزشكيشهيدبهشتي شد. انجام 1386 سال در ري شهر ابوالفضل حضرت درمانگاه و بيماراندارايكراودينگشديد سابقةدرمانهايجراحيپريودنتال سفيد گلبولهاي نقص ديابت لوسمي نظير بيماريهايي سابقة كمخونيشديدوايدز استفادهازموادمخدرياتنباكويغيرتدخيني مانند لثه بافتشناختي خصوصيات بر مؤثر داروهاي از استفاده و در بيماران شدند. خارج مطالعه از كورتيكواستروئيدها و نفيديپين مرتب( و روزانه طور به سيگار )مصرف فعال سيگاري گروه سه به حداقل و ميكرده مصرف سيگار قبال كه )فردي قبلي سيگاري و بود( نكرده مصرف سيگار معاينات انجام زمان تا سال 1 مدت )هر باشد( نكرده مصرف سيگار هيچگاه كه )فردي غيرسيگاري مقاطع در فرد كه صورتي در گرفتند. قرار بيمار( 30 شامل يك مختلفزماني تعدادمتفاوتيسيگارميكشيدهاست ميزانمصرف به مقادير مجموع و محاسبه جداگانه صورت به مقطع هر در سيگار پيپ مصرف با بيماران گرديد. محاسبه سيگار مصرف ميزان عنوان مطالعه اين در مخدر مواد و جويدني توتون چپق برگ سيگار )نمونههاي ساده غيراحتمالي صورت به نمونهگيري نشدند. وارد آنان رضايت و انجام كننده مراجعه بيماران ميان از دسترس( در كلية بيمار راحتي منظور به گرديد. اخذ مطالعه در شركت از قبل سابقة بررسي در و شده انجام بيمار هر براي جلسه يك در معاينات ميزان محاسبة مرجع عنوان به وي عمر طول افراد سيگار مصرف شد. گرفته نظر در سيگار مصرف با و ديده آموزش دندانپزشكي آخر سال دانشجوي توسط معاينات Shpepherd's 17 شمارة )سوند متوسط دندانپزشكي آينه از استفاده در معاينات شد. انجام ميليمتري مقياس با مدرج پروب و )Shok نورهاي از استفاده با روز طول در و دندانپزشكي يونيت مستقيم نور

پريودنتال بيماريهاي با سيگار مصرف رابطه همکاران و ابريشمي محمدرضا دكتر 239 گرمالمپتنگستنونورهايسردفلوئورسنتصورتگرفت.براي سپس و شده ارزيابي كامل طور به دهان مخاط تمامي منظور اين كردن پروب هنگام خونريزي وجود برحسب لثه خاص وضعيت اندازهگيريعمقپاكتهايپريودنتالباپروبوتعيينميزانازدست دنداني پالك تشخيص منظور به شد. انجام لثهاي اتصاالت رفتن Detector رنگي آشكارساز قرصهاي از پالك شاخص تعيين و بررسيهاي منظور به راديوگرافي از الزم موارد در شد. استفاده تعيين با نيز بيماران استخوان تحليل ميزان گرديد. استفاده بيشتر شد. اندازهگيري مرجع نقطة عنوان به CEJ نقطه (plaque index) پالك شاخص و (gingival index) لثهاي شاخص دندانهاي: معاينة با بيماران هر مجموع و محاسبه )15( Loe و Silness معيار براساس و 6 14 41 6 پريودنتالperiodontal ) شاخص گرديد. گزارش آنان در شاخص دو در )16( Russell پريودنتال شاخص از استفاده با بيماران index) رسيد. ثبت به آن مجموع و محاسبه دندانها همين توزيع از تبعيت نظر از كمي دادههاي ابتدا آماري تحليلهاي براي عدم به توجه با شد. بررسي Kolmogorov-smirnov آزمون با نرمال مقايسه براي Kruskal-wallis آزمون از نرمال توزيع از دادهها تبعيت برايمقايسهدو Mann-whitney كليسهگروهبايكديگروازآزمونU Spearman همبستگي ضريب همچنين شد. استفاده گروهها دوي به استعمال با پريودنتال و پالك لثهاي شاخصهاي رابطه بررسي در شدند. تعيين سيگار يافتهها سيگار متوسط فعال سيگاريهاي گروه در داد نشان مطالعه نتايج سال( در پاكت 5-30 )محدودة سال در پاكت 12/9±6/7 مصرفي سال در پاكت 12/4±7/8 برابر قبلي سيگاريهاي گروه در و متوسط طور به اخير گروه در كه بود پاكت( 2/5-30 )محدودة بود. گذشته سيگار ترك زمان از سال 6/9±2/7 تعداد كه آنجا از پريودنتال و پالك لثهاي شاخصهاي بررسي در دادن نشان منظور به بود شده بررسي بيماران در شاخص دندان 6 انجام شاخصها مجموع گرفتن نظر در با نتايج بررسي آنها بهتر لثهاي شاخص فعال سيگاريهاي گروه در اساس اين بر شد. 14 در و 7-12 محدودة در نفر 15 در 0-6 محدودة در نفر 1 در قبلي سيگاريهاي گروه در است. بوده 13-18 محدودة در نفر محدودة در نفر 18 در 0-6 محدودة در نفر 4 در شاخص اين گروه در گرديد. برآورد 13-18 محدودة در نفر 8 در و 7-12 19 در ترتيب به فوق لثهاي شاخص محدودههاي غيرسيگاريها نظر از گروه بدترين ميدهد نشان كه شد ديده نفر 2 و نفر 9 نفر شاهد گروه نيز گروه بهترين و فعال سيگاريهاي لثهاي شاخص برابر فعال سيگاري گروه در لثهاي شاخص رتبة ميانگين بودهاند. شاهد گروه در و 51/02 برابر قبلي سيگاري گروه در 62/37 تفاوت Kruskal-wallis آزمون نتايج آمد. دست به 23/12 برابر نيز (>P). داد نشان گروه سه در لثهاي شاخص نظر از معنيداري انجام Mann-whitney U آزمون با كه نيز گروهها دوي به دو بررسي شد تفاوتهايمعنيداريبينگروههايسيگاريفعالوسيگاري و فعال سيگاري افراد تفاوت ولي (0/09=P) نداشته وجود قبلي (>P) شاهد گروه و قبلي سيگاري نيز و (>P) شاهد است. بوده معنيدار سيگاريهاي گروه در داد نشان نتايج نيز پالك شاخص بررسي در 19-24 محدودة در پالك شاخص مجموع داراي نفر 6 فعال مجموع داراي نفر 14 13-18 محدودة در پالك داراي نفر 10 سيگاريهاي گروه در بودند. 7-12 محدودة در پالك شاخص محدودة در نفر 9 19-24 محدودة در پالك داراي نفر 1 قبلي در و 0-6 محدودة در نفر 1 و 7-12 محدودة در نفر 19 13-18 در نفر 1 19-24 محدودة در پالك داراي نفر 2 نيز شاهد گروه محدودة در نفر 9 و 7-12 محدودة در نفر 18 13-18 محدودة فعال سيگاري گروه در پالك شاخص ميانگين رتبة بودند. 0-6 گروه در و 46/62 برابر قبلي سيگاري گروه در 61/92 برابر نظر از گروه سه تفاوت است. بوده 26/97 برابر غيرسيگاريها بوده معنيدار Kruskal-wallis آزمون به توجه با پالك شاخص استفاده با گروهها دوي به دو مقايسه همچنين (>P). است دوي به دو بين معنيداري تفاوتهاي Mann-whitney U آزمون از (0/005>P) قبلي سيگاري و فعال ]سيگاري داد نشان گروهها گروه و قبلي سيگاري (>P) شاهد گروه و فعال سيگاري (>P). شاهد فعال سيگاريهاي گروه در پريودنتال شاخص مجموع بررسي محدودة در شاخص مجموع داراي گروه اين در نفر 4 داد نشان

مجله علمي پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسالمي ايران سال ششم شماره 4 زمستان 1387 شماره مسلسل 24 240 17 0-6 نفر در محدودة 7-12 7 نفر در محدودة 13-18 و 2 نفر در محدودة 19-24 بودند. در گروه سيگاريهاي قبلي نيز 10 نفر دارايمجموع شاخص در محدودة 0-6 14 نفر در محدودة 7-12 5 نفر در محدودة 13-18 و 1 نفر در محدودة 19-24 بودند. با اين حال در گروه شاهد 4 نفر داراي مجموع شاخص پريودنتال در محدودة 0-6 20 نفر در محدودة 7-12 4 نفر در محدودة 1 13-18 نفر در محدودة 19-24 و 1 نفر نيز داراي شاخص پريودنتال مجموع در محدودة 25-30 بوده است. رتبة ميانگين شاخص در گروه سيگاري فعال برابر 60/32 در گروه سيگاري قبلي برابر 50/93 و در گروه غيرسيگاريها برابر 25/25 برآورد گرديد. نتايج آزمون Kruskal-wallis تفاوتهاي آماري معنيداري بين سه گروه از نظر شاخص پريودنتال نشان ميداد (>P). مقايسه دو به دوي گروهها با آزمون Mann-whitney U نيز نشان دهندة وجود تفاوت آماري معنيدار بين گروه سيگاريهاي فعال و گروه شاهد (>P) و گروه سيگاريهاي قبلي و گروه شاهد (>P) بوده است با اين حال هيچ تفاوت معنيداري بين گروه سيگاريهاي فعال و سيگاريهاي قبلي از نظر شاخص پريودنتال ديده نشد (0/09=P). بررسي همبستگي شاخصهاي لثهاي شاخص پالك و پريودنتال و ميزان مصرف سيگار برحسب تعداد پاكت در سال كه با استفاده از ضريب همبستگي Spearman انجام شد نشان دهندة همبستگي مثبت معنيداري در دو گروه سيگاري فعال و سيگاري قبلي بوده است )جدول 1(. با اين حال ضريب همبستگي Spearman هيچ همبستگي معنيداري بين سالهاي سپري شده از ترك سيگار و سه شاخص مورد مطالعه در گروه سيگاري قبلي نشان نداد )جدول 2(. جدول 2- ضرايب همبستگي Spearman بين سه شاخص مورد مطالعه و سالهاي ترك سيگار در گروه سيگاري قبلي بحث و نتيجهگيري شاخص لثهاي شاخص پالك شاخص پريودنتال P value 0/304 0/668 0/718-0/194-0/082-0/069 مطالعة حاضر به بررسي رابطه بين مصرف سيگار و ميزان تحليل لثه و تحليل استخوان آلوئول در بيماران مراجعه كننده به بخش بيماريهاي دهان و تشخيص دانشكدة دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي و درمانگاه حضرت ابوالفضل شهر ري در سال 1386 پرداخته بود. براساس نتايج به دست آمده مشخص گرديد شاخص پالك در افراد غيرسيگاري كمتر از افراد سيگاري قبلي و در افراد سيگاري قبلي كمتر از افراد سيگاري فعال بوده است. در اين زمينه نتايج متناقضي در مطالعات گذشته گزارش شده است. براساس نتايج مطالعات Machuca و همكاران )2000( و Al- Wahadni و )2003( Linden مشخص گرديد كه متوسط شاخص پالك در افراد غيرسيگاري بيشتر بوده است )6 10(. همچنين نتايج مطالعة 10 سالة Bergstrom و همكاران )2000( نشان داد با گذشت زمان ميزان پالك افراد سيگاري كاهش يافته بود )7(. در مطالعة ديگري نيز ميزان تشكيل پالك در افراد سيگاري و غيرسيگاري يكسان گزارش گرديد )14(. نتايج مطالعات حاضر در مجموع نشان ميدهند تغييري كه در افراد سيگاري نسبت به افراد غيرسيگاري روي ميدهد بيشتر مربوط به تغييرات كيفي پالك جدول 1- ضرايب همبستگي Spearman بين سه شاخص مورد مطالعه و ميزان مصرف سيگار P value P value 0/907 0/950 شاخص لثهاي 0/825 0/864 شاخص پالك 0/745 0/775 شاخص پريودنتال

رابطه مصرف سيگار با بيماريهاي پريودنتال دكتر محمدرضا ابريشمي و همکاران 241 ميباشد )17(. براساس نتايج تحقيق Kerdvongbundit و Wikesjo )2000( نيز مشخص گرديد شاخص پالك در افراد غيرسيگاري اندكي بيش از افراد سيگاري است كه البته اين تفاوت از نظر آماري معنيدار نبوده است )2(. البته در اين مطالعه دفعات مسواك زدن در افراد سيگاري بيشتر از افراد غيرسيگاري بوده است. نتايج گاها متناقضي كه در مطالعات مختلف به آنها اشاره شده شايد به اين دليل باشد كه در آنها ارتباط ميان روشهاي بهداشت دهان با ميزان شاخص پالك بررسي نشده است. امروزه بيشتر افراد سيگاري به منظور كاهش تغيير رنگ دندانهاي خود مرتب از خمير دندانهاي ساينده استفاده مينمايند. سايندگي بيشتر اين خمير دندانها در مقايسه با خمير دندانهاي مرسوم و نيز افزايش دفعات مسواك زدن ميتواند موجب كاهش ميزان پالك در افراد سيگاري در مقايسه با افراد غيرسيگاري گردد. بنابراين ميتوان گفت چنانچه سطح بهداشت فرد سيگاري پايينتر از يك غيرسيگاري باشند شاخص پالك باالتري در وي برآورد خواهد شد )8(. عالوه بر اين بايد به اثر متغيرهاي اجتماعي-اقتصادي بيمار در الگوي مصرف سيگار و بهداشت وي نيز بايد اشاره نمود )18(. همچنين بايد توجه داشت شاخص پالك بيمار بسيار متغير بوده و به عواملي مانند زمان مصرف يا عدم مصرف غذا پيش از معاينه و مسواك زدن قبل از معاينه دارد كه تغييرها در اين عوامل ميتواند نتايج متفاوتي را در مطالعات مختلف منجر شود. نتايج تحقيق حاضر نشان داد شاخص لثهاي index) (gingival در افراد سيگاري فعال بيشتر از افراد سيگاري قبلي و در اين افراد بيش از افراد غيرسيگاري بوده است. برخالف نتايج تحقيق حاضر التهاب لثه در افراد سيگاري در مقايسه با افراد غيرسيگاري در بيشتر مطالعات كمتر گزارش شده است )2 3 7(. به نظر ميرسد مصرف دخانيات سبب اختالل در كموتاكسي فاگوسيتوز و فعاليتهاي اكسيداتيو نوتروفيلها شده و عليرغم اينكه تفاوت قابل توجهي در دانسيتة عروقي لثة سالم در افراد سيگاري و غيرسيگاري گزارش نگرديده به نظر ميرسد پاسخ ميكروسيركوالسيون به تجمع پالك درافرادسيگاريوغيرسيگاريمتفاوتباشد )19-21(. اينعوامل در مجموع موجب افزايش جريان مايع لثهاي و خونريزي حين پروب كردن و نيز كاهش ميزان عروق خوني لثه در افراد سيگاري در مقايسه با افراد غيرسيگاري باشد )22(. با اين حال گزارش شده اين وضعيت در حضور ميزان متوسط التهاب معكوس خواهد شد )23(. نتايج مطالعة حاضر با نتايج مطالعة )1999( Liede كه نشان دادند با توقف سيگار خونريزي هنگام پروب كردن تغييرات قابل توجهي نخواهد داشت و همچنين نتايج تحقيق Kaldahl و همكاران )1990( همخواني دارد 24(.)8 نتايج تحقيق 10 ساله Bergstrom و همكاران )2000( نيز مؤيد همين نتايج بوده است )7(. در مطالعات ديگري نيز گزارش گرديد ميزان خونريزيازلثهدرحاالتمختلفژنژيويتوپريودنتيتخفيفتا پيشرفته متفاوت ميباشد 25(.)26 Bergstrom و )2001( Bostrom نيز نشان دادند خونريزي هنگام پروب كردن در افراد سيگاري كمتر از افراد غيرسيگاري بوده است )5(. در اين مطالعه چنين استدالل گرديده اين نتايج زماني مشاهده ميشوند كه وضع لثه و بيماري افراد يكسان باشد. بنابراين با يكسان بودن ميزان بيماري لثه افرادسيگاريبراساسداليليكهذكرگرديد التهابلثةكمتري خواهند داشت. نتايج مطالعه از آنجا كه نشان ميداد شاخص پالك لثهاي در افراد سيگاري بيش از افراد غيرسيگاري بوده است بنابراين اين عامل نيز ميتواند سبب ايجاد و القأ التهاب در لثه باشد. در مطالعة Newbrun )1996( نيز اين استدالل تأييد گرديد )27(. همچنين ارزيابي يا عدم ارزيابي بيماران پيش از مصرف سيگار يا در طي زمان ميتواند در نتايج مطالعة حاضر اثرگذار باشد. براساس نتايج مطالعه حاضر بيماري پريودنتال براساس شاخص پريودنتال در افراد سيگاري فعال بيشتر و شديدتر از افراد سيگاري قبليبودهاست.اينشاخصكمترينمقاديررادرافرادغيرسيگاري نشان ميداد. )1999( Liede گزارش نمودند توقف سيگار سبب كاهش عمق پاكتها تحليل استخوان و چرك لثهاي ميگردد )8(. )1987( Pococl نيز نشان دادند پاكتهاي باالي 5 ميليمتر از دست دادن اتصال لثهاي و بيماريهاي پريودنتال در افراد سيگاري بيشتر از افرادي است كه سيگار را ترك كردهاند )18(. تحقيقات نشان دادهاند مصرف سيگار سبب افزايش ميزان تحليل استخوان 28-30( )2 11 12 افزايش عمق پاكتها 29( 6 10 13 14 2( افزايش درگيري فوركاري دنداني )32 2( 12 31 افزايش ميزان از دست دادن اتصال لثهاي و لقي شديدتر دندانها )33-35 )2 9 11 12 ميشود.

ايران اسالمي جمهوري ارتش پزشكي علوم دانشگاه پژوهشي علمي مجله 24 مسلسل شماره 1387 زمستان 4 شماره ششم سال 242 bacteroides forsythus جمله از مختلف ميكروارگانيسمهاي تغيير نحوي به ميليمتر 4 از كمتر پاكتهاي در بهخصوص و )36( پاكتهاي در ميتوان را بيشتري ميكروارگانيسمهاي كه است كلونيزاسيون ميزان بنابراين نمود. مشاهده سيگاري افراد پريودنتال افراد از بيش بسياري سيگاري افراد در پريودنتال پاتوژنهاي شيوع افزايش سبب ميتواند كلونيزاسيون اين و بوده غيرسيگاري همچنينسطوحايمونوگلوبينها )20(. تخريبهايپريودنتالگردد عليةپاتوژنهايپريودنتالدرافرادسيگاريمبتال بهخصوصIgG2 قدرت از نتيجه در كه بوده غيرسيگاري افراد از كمتر پريودنتيت به سطح مقابل در ميشود. كاسته پريودنتال عفونتهاي با مقابله و (PGE2) Prostaglandin E2 لثهاي (TNFα) tumor necrosis factor-a االستازنوتروفيليدرافرادسيگاريبيشترميباشدكهموجبتخريب ميتوانند مجموع در داليل اين 37 38(. )40 ميشود پريودنتال بيماري ايجاد با سيگار مصرف ميزان باالي همبستگي كنندة توجيه پريودنتالباشند.نتايجمطالعهدرمجموعنشانميداداستعمالسيگار اين از شدت از آن ترك و بوده مرتبط پريودنشيوم بيماريهاي با شده انجام مطالعات اغلب با كه ميكاهد آنها پيشرفت و بيماريها دارد. همخواني زمينه اين در References 1- Tomar SL, Asema S: Smoking-attributable periodontitis in the United States: Finding from NHANES II. J Periodontol 2000; 71: 743. 2- Kerdvangbundit V, Wikesjo ME: Effect of smoking on periodontal health in molar teeth. J Periodontol 2000; 71: 433-437. 3- Berstrom J, Floserus-Myrheb B: Co-twin control study of the relationship between smoking and some periodontal disease factors. Comm Dent Oral Epidemiol 1983; 11: 113. 4- Danielsen B, Maji F, Nagelkerke N: Effect of cigarette smoking on the transition dynamic in experimental gingivitis. J Clin Periodontol 1990; 17: 159. 5- Bergstrom J, Bostrom L: Tobacco smoking and periodontal hemorrhagic responsiveness. J Clin Periodontol 2001; 28: 680-683. 6- Machuca G, Rosales J, Lacalle JR, Machuca C, Bullon P: Effect of cigarette on periodontal status of healthy young adults. J Periodontol 2000; 71 (1): 73-78. 7- Bergstrom J, Eliasson S, Dock J: A10-year prospective study of tobaccor smoking and periodontal health. J Periodontol 2000; 71 (8): 1338-1347. 8- Liede KE: The association between smoking contration and periodontal status and salivary proteinase lench. J Periodontol 1999; 70 (11): 1361-1368. 9- Wolff CX: Cigarette smoking, salivary gingival curricula s fluids cotinine and periodontal status. A 10-year longitudinal study. J Clin Periodontol 2001; 28: 331-339. 10- Al-Wahadni A, Linden GJ: The effects of cigarette in the periodontal condition of young Jordanian adults. J Clin Periodontol 2003;30 (2): 107-113. 11- Albandar JM, Steckfm CF, Adesanya MR, Winn DM: Cigar, pipe and cigarette smoking as risk factor for periodontal diseases and tooth loss. J Periodontol 2000; 71 (12): 1874-1881. 12- Kerdvongbundit V, Wikesjo UM: Prevalence and severity of periodontal disease mandibular molar teeth in smokes with regular oral hygiene habits. J Periodontol 2002; 73 (7): 735-740. 13- Ashril NY, Al-Sulamani A: The effect of different types of smoking habits on periodontal attachment. J Int Acad Periodonol 2003; 5 (2): 41-46. 14- Calsina G, Roman JM, Echerria JJ: Effects of smoking on periodontal tissues. J Clin Periodontol 2002; 29 (8): 771-776. 15- Silness J, Loe H: Periodontal disease in pregnancy. II. Correlation between oral hygiene and periodontal condition. Acta Odontol Scand 1964; 22: 121-135. 16- Russell AL: A system of classification and scoring for prevalence syringes of periodontal disease. J Dent Res 1954; 35 (3): 350. 17- Bergstrom J: Cigarette smoking as a risk factor in chronic periodontal disease. Comm Dent Oral Epidemiol 1989; 17: 245. 18- Pococl SJ: Social differences in ischemic heart disease in British men. Lancet 1987; 330: 197-201. 19- Ryder MI: Alterations of neutrophils oxidation burst by in vitro smoker exposure: Implications for oral and systemic disease. Ann Periodontal 1998;3: 76. 20- Newman MG, Takei HH, Carranza FA: Carranza s clinical periodontology. 9th Ed. 2002. WB Saunders Co. Philadelphia: 247-248. 21- Persson L, Bergstrom J: Smoking and voncular density of healthy marginal gingival. Eur J Oral Sci 1998; 106: 953. 22- Bergstrom J, Preber H: The influence of cigarette smoking on the development of experimental gingivitis. J Periodontal Res 1986; 21: 668. 23- Hanioka: Oxygen sufficiency in the gingival of smokers and non-smokers with periodontal disease. J Periodontol 2000; 71: 1846.

243 رابطه مصرف سيگار با بيماريهاي پريودنتال دكتر محمدرضا ابريشمي و همکاران 24-25- 26-27- 28-29- 30-31- 32-33- Kaldahl WB, Johnson GK, Patial KD, Kalwarf KL: Levels of cigarette consumption and response to periodontal treatment. J Periodontol 1990; 67: 675-681. Albandar JM, Kingman A: Gingival recession gingival bleeding and dental calculus in adults 30 years of age and older in the United States 1983-1994. J Periodontol 1999; 70: 30-43. Albandar JM, Brunelle JA, Kingman A: Destructive periodontal disease in adult 30 years of age and older in United States. 1988-1994. J Periodontol 1999; 70: 13-29. Newbrun E: Indices to measure gingival bleeding. J Periodontol 1996; 67: 555-561. Haber J: Evidence for cigarette smoking a major risk factor for periodontitis. J Periodontal 1993;64: 16-23. Mullally BH, Breen B, Linden CAJ: Smoking and pattern of bone loss in early-onset periodontitis. J Periodontol 1999; 70: 394-401. Lie MA: Oral microbacterial smokers and nonsmokers in natural and experimentally-induced gingivitis. J Clin Periodontol 1998; 25: 677-686. Tonetti MS, Pini-Prato G, Cortellini P: Effect of cigarette smoking on periodontal healing following GTR in infrabony defects. A preliminary retrospective study. J Clin Periodontol 1995; 22: 946-952. Mullally BH, Linden GJ: Molar furcation involvement associated with cigarette smoking in periodontal refresh. J Clin Periodontol 1996; 23: 658-661. Axelsson P, Paulander J, Lindhe J: Relationship between 34-35- 36-37- 38-39- 40-41- smoking and dental status in 35, 50, 65 and 75 year-old individuals. J Clin Periodontol 1998; 25: 297-307. Martine-Canut P, Lorca A, Magan R: Smoking and periodontal disease severity. J Clin Periodontol 1995; 22: 743-749. Bergstrom J: Tobacco smoking and risk for periodontal disease. J Clin Periodontol 2003; 30 (2): 107-113. Zombon JJ: Cigarette smoking increases the risk for subgingival infection with periodontal pathology. J Periodontol 1996; 67: 1050. Bostrom L, Linder LE, Bergstrom J: Clinical expression of TNF-α in smoking-associated periodontal disease. J Clin Periodontal 1998; 25: 767. Soder B: Neutrophils elastate activity, levels of prostaglandin E2, and matrix etalloproteinase-8 in refractory periodontitis sites in smokers and nonsmokers. Acta Odont Scandinavia 1999; 57: 77. Luzzi LI, Greghi SL, Passanezi E, Sant ana AC, Lauris JR, Cestari TM: Evaluation of clinical periodontal conditions in smokers and non-smokers.j Appl Oral Sci. 2007 Dec;15 (6): 512-7. Erdemir EO, Duran I, Haliloglu S: Effects of smoking on clinical parameters and the gingival crevicular fluid levels of IL-6 and TNF- alpha in patients with chronic periodontitis. J Clin Periodontol. 2004 Feb;31 (2): 99-104. Heikkinen AM, Pajukanta R, Pitkäniemi J, Broms U, Sorsa T, Koskenvuo M, Meurman JH: The effect of smoking on periodontal health of 15- to 16-year-old adolescents. J Periodontol. 2008 Nov; 79 (11): 2042-7.

43 JAUMS Volume 6 Number 4 Winter 2009 Abstract The correlation between cigarette smoking and periodontal disease *Abrishami. M.R; MD 1, Iramloo.B; MD 2, Hassamzadeh.G.A; MD 3 Received: 24 Jan 2009 Accepted: 14 Feb 2009 Background: Smoking is considered as a risk factor for health in our society. Furthermore, different and somehow contradictory results have been reported regarding the effect of cigarette smoking on periodontal status of patients. The present study compared the gingival index, plaque index and periodontal index in active smokers, previous smokers and non-smokers in patients referred to Shahid Beheshti Dental School and Abolfazl Clinic of Ray city on 2006. Materials & Methods: In an analytical study, 90 patients including 30 active smokers, 30 previous smokers with passing at least 1 year from smoking stop and 30 non-smokers were selected by non-randomized sampling method. Maxillary centrals and first premolars of left side, mandibular centrals and first premolars of right side, maxillary first molar of right side and mandibular first molar of left side were examined. The gingival and plaque indices were recorded by Loe & Sillness method and periodontal index by Russell method. The data were subjected to Kruskal-wallis, Mann-whitney U tests and Spearman coefficient ratio. Results: The most values of gingival, plaque and periodontal indices were note in active smokers with the least values in non-smokers. The previous smokers were ranked amongst two groups. Significant differences were noted comparing three indices in the groups (all: P<0.001). No significant differences were found between active and previous smokers regarding periodontal and gingival indices; however, comparison of the all other paired groups led in significant differences. Positive and significant correlations were found in two active and previous smokers regarding all indices and the number of packs per year. Conclusion: The results of the present study suggest cigarette smoking to be correlated with periodontium diseases and giving the smoking up may reverse the severity and development of the disease. These findings resemble most studies done in the field. Keywords: Cigarette smoking, Plaque index, Gingival index, Periodontal index 1- (*Corresponding Author), Assistant Professor, Beheshti University of Medical Sciences, Dental School, Dept. of Periodontics, Tehran, Iran 2- Professor, Beheshti University of Medical Sciences, Dental School, Dept. of Periodontics, Tehran, Iran 3- Medical Researcher, Tehran, Iran, Dentist.